Een oud antwoord op de even oude vraag 'wat gun je je ergste vijand?' luidt 'veel personeel, want dan kan hij nooit meer rustig slapen.' Maar medewerkers zijn toch juist het 'goud' in elke bedrijf?
In ' Good to Great' beschrijft Jim Collins het belang van goed personeel. Alleen met de juiste mensen op de juiste plek kun je ook een echt grootse onderneming bouwen. Dat is één van de zeven inzichten van Collins en in eerdere blogs heb ik me ook in die richting uitgelaten. Waarom dan nu daarbij een vraagteken geplaatst?
Enkele weken terug was ik op één van de interactieve en leerzame avonden van Focus op Sales, het al eerder door mij gememoreerde fantastische initiatief van ras-verkoper Paul van Montfoort, o.a. voormalig commercial directeur bij Sigma Coatings. Paul organiseert geregeld bijeenkomsten. Eén van de presentatoren was Judith Winkel, één van Paul's medewerkers.
Judith hield een heel goed verhaal over de TMA Talentenanalyse!
Vanuit de zaal was er echter de nodige scepsis. Dat ging tamelijk ver. Feitelijk kwam het erop neer, dat enkele van de aanwezigen vonden, dat Judith wel een mooi verhaal hield over het zoeken naar de juiste talenten bij je medewerkers, maar dat medewerkers toch bottomline die naam eigenlijk niet verdienden. Lastig, ongemotiveerd en niet aan te sturen. Dat waren de kwalificaties, die werden gebruikt. Kortom: het oude antwoord op de even oude vraag 'wat gun je je ergste vijand?' luidt 'veel personeel, want dan kan hij nooit meer rustig slapen.'
Persoonlijk vond ik de agerende collega's in de zaal wel erg kort door de bocht, maar ik kon ook niet ontkennen, dat ik ook af en toe wel eens tegen een collega denk te moeten zeggen, dat het anders, vooral beter en klantgerichter moet.
Judith's verhaal was echter wel dermate overtuigend en haar stevige antwoorden op de vragenstellers uit de zaal wel dermate krachtig, dat ik mijn eerder al genomen besluit om Focus op Sales te vragen om met enkele van mijn collega's die talententest uit te voeren toch gestand deed.
Dát had ik twee jaar eerder moeten doen!
In de achter ons liggende week kreeg ik de rapportage onder ogen. Persoonlijk door Judith toegelicht.
Ik was perplex van wat deze test boven tafel bracht. Ondanks dat ik al vele jaren met de geteste collega's optrek en ik van mezelf als oud-onderwijzer denk, dat ik goed een vrij aardig beeld van mensen kan realiseren, moest ik bekennen, dat de TMA Talentenanalyse een heel wat beter beeld op de wel en niet aanwezige talenten van de collega's gaf.
Ik moet achteraf erkennen, dat ik vanuit mijn eigen drive mijn medewerkers een richting heb opgestuurd. Niet uitgaande van hun talenten en dus ook niet op de juiste bij hen aanwezige competenties sturend. Had ik dit twee jaar eerder gedaan, dan had ik betreffende collega's de nodige stress bespaard en hadden zij zich voor mijn (ons) bedrijf aanmerkelijk waardevoller kunnen ontwikkelen.
Vanuit het bekende 'Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald' is het nu aan mij om samen met betrokken collega's te zoeken naar een nieuwe weg, waarop hun talenten wel worden aangesproken en zich verder kunnen ontwikkelen.
Eén van de uitdagingen van deze vakantieperiode ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten